روز
شنبه شانزدهم حمل انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی در افغانستان برگزار گردید،
با این که اوضاع جوی در اکثر مناطق مناسب نه بود ولی مشارکت مردم به شکل وسیع و
فراگیر بود، گر چه مشکلاتی وجود داشت مثل
کمبودی اوراق رای دهی و... که به کمیسیون مستقل انتخابات ارتباط می گرفت، این
مشارکت وسیع سیاسی حاوی چند پیام مهم است که بعض آن را ما در این نوشتار می نگاریم:
1)
جواب رد در برابر خواسته های بی رمق دشمنان: آن چه که در سال های گذشته شاهد بودیم
که بار ها طالبان و حزب اسلامی حکمتیار انتخابات را تحریم کرده بودند و از مردم
مسلمان افغانستان خواسته بودند که در انتخابات اشتراک نه ورزند؛ اما مشارکت همگانی
مردم در انتخابات و رفتن به پای صندوق های رای واقعا پیام جدی و رد قاطع به این ها
بود که مردم افغانستان از جنگ و انحصار گرایی قدرت خسته شده اند می خواهند حکومت و
قدرت به مردم انتقال پیدا کند که خود توده حاکم شان را انتخاب کنند، نشان دادند که
منافع مشترک همه اتباع افغانستان در گرو همین انتخابات است و بدیلی برای نظام فعلی
وجود ندارد، اشتیاق و شور انتخاباتی سبب شد که آن احساسات کاذب دشمنان از بین رفته
و به آن ها فهماند که در متن جامعه جایگاهی ندارند؛ مشارکت همگانی مردم یک بار دیگر
حیات نظام سیاسی فعلی را تضمین کرده و فهماند که سکه ای طالبانی و حکمتیاری از
رونق افتاده و مردم از حکومت آن ها رو گردانند و بالاخره ثابت ساختند که خواسته های ملت با خواسته ها، امیال و منافع طالبان
و حزب اسلامی حکمتیار و دیگر گروه های افراطی در تناقض بنیادی قرار دارد.
2)
باورمندی مردم به ارزش های دموکراتیک: شاید در اکثر کشورهای جهان که حالا متمدن و
انکشاف یافته هستند، مردم خیلی زود به ارزش های دموکراتیک پی نه بردند زمان طولانی
را طی کردند تا که به ارزش های دموکراتیک باورمند شدند؛ اما در افغانستان که در
دوران گذار از جامعه سنتی به جامعه دمکراتیک است، شرکت فعال مردم در این دور
انتخابات نمایان گر این بود که مردم برای یک گذار موفقیت آمیز از وضع فعلی به
جامعه بهتر و مترقی آماده اند و خیلی زود به مدارج بالایی از توسعه سیاسی و شهروندی
می رسند، این مشارکت گسترده، نشان ارج گزاری مردم به دموکراسی است، دیده شد که تهدیدات
مخالفین زیاد بود و اینکه طالبان و دیگر دشمنان مردم تبلیغات به راه انداخته بودند
که دموکراسی یک پدیده ای غربی و ضد دینی است، و تاکید کردند که مردم نه باید به
انتخابات اشتراک ورزند، خوش بختانه که دور از انتظار، باورمندی مردم به ارزش های
دمکراتیک بیشتر از گذشته افزایش یافته است و خیزش مردمی نماد بارز باورمندی به
هنجارهای دمکراتیک است.
3)
باورمندی مردم به فردای بهتر:
در
دور انتخابات گذشته دهه دموکراسی در اوضاع و احوال زندگی مردم خیلی بهبودی به وجود
نیامد یعنی در مدت حکومت حامد کرزی یک کار بنیادی صورت نه گرفت، شاید به نظر می رسید
که این بار به نسبت این که کاری برای خوب شدن زندگی مردم صورت نه گرفته مردم کمتر
اشتراک ورزند ولی دیدیم که اشتیاق و شعف مردم بیشتر از گذشته بود مردم می خواهند
به فردای بهتری برسند، به امید گشوده شدن یک افق نوین در کشور، در انتخابات شرکت
ورزیدند، گرچه اعتماد مردم از حکومت فعلی سلب شده بود اما باور مردم نسبت به مردم
سالاری هیچ گاهی کم نه شده بلکه افزایش یافته، باید هم چنین باشد چون حکومت مردم
است باید خودشان مدیریت کلانی اجرایی کشور را خانه تکانی کنند، تا به یک حکومت
مطلوب خودشان دست پیدا کنند، سلب اعتماد مردم از یک حاکم نه باید موجب سلب اعتماد
از نظام گردد؛ روی این جهت است که مردم افغانستان از نظام مردم سالاری نومید نه
شده اند و خواهان زعیم بهتر هستند که این اعتماد مردم و مشارکت همگانی و حضور ملت
در صحنه های سیاسی و در انتخابات خود به خود در توسعه سیاسی کشور هم کمک بزرگی
است.
4)
ملت سازی: ملت افغانستان متشکل از اقوام مختلف و مذاهب مختلف است، بارها و بارها
دشمنان آن سوی مرز از این شکاف ها سوء استفاده کرده و هم وطنان را به جان هم
انداخته بودند، که با تاسف این جریان تا حال هم به شدت دنبال می گردد، به نظر می
رسد که حضور اقوام مختلف در صحنه های سیاسی و مخصوصا در زمان انتخابات، نماد وحدت
و همدلی اقوام افغانستان است، همه در روز رای دهی در مراکز رای دهی حاضر شدند بدون
این که تبعیض و تعصبی در کار باشد به کاندیداهای مورد نظرشان با در نظر داشت لیاقت
و درایت رای دادند، همه ای اقوام، انتخاب زعیم آینده را برای مدیریت کشور به عهده
گرفتند، و به کسانی که به طبل تفرقه می کوبند و آتش تعصب را شعله ور می سازند،
جواب منفی داده و اتحاد و انسجام شان را تثبیت کردند، و مردم دنیا شاهد بودند که
مردم برای آشتی ملی و تنش زدایی گام بر می دارند به همزیستی و همدلی به سوی
افغانستان مترقی از طریق مردم سالاری در حرکت هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر