سلام برعلی ابن ابیطالب
سلام براوکه زادگاه مقدسش خانه خداونشوونمایش دامان پیامبربود
سلام براوکه به تعبیر قرآن نفس وروح وجان محمد(ص)بود
سلام براوکه ازپیش گامان اسلام بود
سلام براوکه محورفضیلتهابود
سلام براوکه هسته سیاست را عدالت می دانست
سلام براوکه به قول"جرداق مسیحی"درمحراب بخاطرشدت عدلش شهید شد
وسلام براوکه به تعبیرمرحوم شهیدمطهری(رح)دشمنانش را دفع ودوستانش را مجذوب خودساخت
ودوستان اوبه جرم دوستي او در سختترين شكنجه ها قرار گرفتند اما قدمي را در
دوستي و عشق علي كوتاه نيامدند و تا پاي جان ايستادند . ساير شخصيتهاي جهان با مرگشان همه چيزها مي ميرد و با جسمشان در زير خاكها
پنهان مي گردد اما مردان حقيقت خودمي ميرند ولي مكتب و عشقها كه بر مي انگيزند با
گذشت قرون تابنده تر مي گردد . ما در تاريخ مي خوانيم كه سالها بلكه قرنها پس از مرگ علي افرادي با جان از
ناوك دشمنانش استقبال مي كنند[1]
بناء او مرد ی بود کسانی را بخود جذب کرد که توان وطاقت مصایب ومشکلات را
داشتند کسانی را ازخود دفع کرد که امتیازطلب بودند روحیه اشرافیت خواهی داشتند
اومی خواست که درمدت کوتاه خلافتش دیگربین محرومان وثروتمندان فرقی نباشد کسی به
افراد محروم بدیده حقارت ننگرد وبه تعبیر زیبایش که سیاست یعنی عدالت...
دراین نوشتار ما هم گوشه ازفضایل ازمیان روایات زیادی که درصحاح،مسانید وسنن
اهل سنت آمده بود بعین عبارت آورده وترجمه
کره ایم:
1):حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ عَبَّادٍ - وَتَقَارَبَا فِى اللَّفْظِ - قَالاَ حَدَّثَنَا حَاتِمٌ - وَهُوَ ابْنُ إِسْمَاعِيلَ - عَنْ بُكَيْرِ بْنِ مِسْمَارٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ سَعْدِ بْنِ أَبِى
وَقَّاصٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ لَهُ خَلَّفَهُ فِى بَعْضِ مَغَازِيهِ فَقَالَ لَهُ عَلِى يَا
رَسُولَ اللَّهِ خَلَّفْتَنِى مَعَ النِّسَاءِ وَالصِّبْيَانِ فَقَالَ لَهُ
رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « أَمَا تَرْضى أَنْ تَكُونَ مِنِّى بِمَنْزِلَة هَارُون مِنْ مُوسى إِلاَّ
أَنَّهُ لاَ نُبوَة بَعْدِى ». وَسَمِعْتُهُ يَقُولُ يَوْمَ خَيْبَرَ « لأُعْطِيَن الرايَةَ رَجُلاً يُحِب اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيُحِبهُ اللَّهُ
وَرَسُولُهُ ». قَالَ فَتَطَاوَلْنَا لَهَا فَقَالَ « ادْعُوا لِى عَلِيًّا ». فَأُتِىَ بِهِ أَرْمَدَ فَبَصَقَ فِى عَيْنِهِ وَدَفَعَ الرَّايَةَ
إِلَيْهِ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ ( فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ) دَعَا رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- عَلِيًّا وَفَاطِمَةَ وَحَسَنًا وَحُسَيْنًا فَقَالَ « اللَّهُمَّ هَؤُلاَءِ أَهْلِى ».[2]
سعدابن ای
وقاص ازپدرش روایت کرده که در یکی ازغزوات، (ع)، حضرت على (ع)را به
جانشينى خود ، در مدينه باقى گذاشت و حضرت به عرض رسانيد : يا رسول الله ! مرا به خلافت بر زنان و كودكان گماشته اي ؟! رسول خدا (ع)در پاسخ او
، فرمود : آيا خرسند نيستى از اين كه جايگاه تو نسبت
به من ، همانند جايگاه هارون ، به حضرت موسى (ع)باشد ؛ با
اين تفاوت كه پس از من پيغمبرى مبعوث نمى شود .
در جنگ خيبر
، از رسول خدا (ع)شنيدم ، مى
فرمود : پرچم اسلام را به دست كسى مي دهم كه خدا و
رسول را دوست مى دارد و خدا و رسول هم ، او را دوست مى دارند ! از شنيدن اين سخن همه ما در انتظار اين كه
اين فضيلت بزرگ نصب ما گردد ، سر از پا نمي شناختيم ، همان زمان رسول خدا (ع)على را به
حضور طلبيد . على (ع)را در حالى به حضور حضرت رسول اكرم صلّى
اللّه عليه و آله شرف ياب شد كه به درد چشم دچار بود ، رسول خدا (ع)آب دهان
مبارك را بر چشم حضرت على (ع)ماليد ، ديدگانش شفا يافت و پرچم اسلام را
كه يادبود نصرت الهى بود ، به دست او سپرد و از بركت وجود حضرت على (ع)، فتح و
پيروزى نصيب اسلام شد .
هنگامى كه
آيه مباهله ( فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ
أَبْناءَكُمْ ؛ آل عمران / 61 ) نازل شد ،
رسول خدا (ع)، حضرت على (ع)و حضرت
فاطمه و امام حسن و امام حسين عليهم السّلام را به حضور طلبيد و فرمود : پروردگارا ! اينان اهل بيت من هستند
2) - حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ، ثنا يُوسُفُ بْنُ حَبِيبٍ، ثنا
أَبُو دَاوُدَ، ثنا جَعْفَرُ بْنُ سُلَيْمَانَ، ثنا يَزِيدُ الرِّشْكُ، وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ
حَمْدَانَ، ثنا الْحَسَنُ بْنُ سُفْيَانَ، ثنا عَبد السَّلَامِ بْن عمر، وَبِشْر
بْن هِلَالٍ، قَالَا: ثنا جَعْفَرُ بْنُ سلَيْمَان، ثنا يَزِيدُ الرِشْك، عَنْ مُطَرِّفٍ، عَنْ
عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ، قال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِن عَلِيا مِني وَأَنا مِنْهُ وَهُوَ وَلِي كُلِ مُؤْمِن» لَفْظُهمَا سَوَاءٌ[3]
حمران ابن حصین ازرسول خدا روایت کرده که رسول خدافرمود:علی(ع)ازمن است ومن ازعلی استم وعلی ولی(دوست)هرمومن است.
3)حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ الرَّحْمنِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ
حَنْبَلٍ قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ، قثنا وَكِيعٌ قثنا الْأَعْمَشُ، عَنْ
سَعْدِ بْنِ عُبَيْدَةَ، عَنِ ابْنِ بُرَيْدَةَ، عَنْ أَبِيه قَالَ: قَال رسول اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ كنْت ولِيهُ فعَلیٌ وَلِيُّه» .[4]
ابن بریده ازپدرش روایت کرده که رسول خدافرمود:هرکه راکه من دوستش بودم علی(ع)دوست آن است.
4)حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى الْوَاسِطِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا الْمُعَلَّى بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَالَ: حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي ذِئْبٍ، عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَأَبُوهُمَا
خَيْرٌ مِنْهُمَا»[5]
ابن عمرازرسول خدا روایت کرده که فرمود:حسن وحسین(ع)بزرگ جوانان اهل بهشتند وپدرش بهترازهردوست.
5)سمعت القاضي أبا الحسن علي بن الحسن الجراحي ، وأبا الحسين محمد بن المظفر
الحافظ ، يقولان : سمعنا أبا حامد محمد بن هارون الحضرمي يقول : سمعت محمد بن منصور الطوسي يقول : سمعت أحمد بن حنبل
يقول : « ما جاء لأحد من أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم من الفضائل ما جاء لعلي
بن أبي طالب رضي الله عنه »[6]
محمد بن منصورطوسی می گویدازابن حنبل شنیدم که می گفت: فضیلت های که درباره علی (ع)آمده برای هیچ یک ازاصحاب رسول خدانیامده.
6)حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ وَكِيعٍ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ إِسْرَائِيلَ ح و
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَعِيلَ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى
عَنْ إسْرَائِيلَ عَنْ أَبِي إِسْحَقَ عَنْ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِعَلِيِّ بْنِ
أَبِي طَالِبٍ أَنْتَ مِنِّي وَأَنَا مِنْكَ[7]
براءابن عازب ازرسول خداروایت کرده که رسول خدابرای علی فرمود:توازمن استی ومن ازتواستم
7)وقال (ص)مشيرا إلى علي: "أن هذا أول من آمن بي وهو أول من يصافحني يوم القيامة وهو الصديق الأكبر
وهذا فاروق هذه الأمة يفرق بين الحق والباطل وهذا يعسوب الدين"[8]
ورسول خدا(ع)درحالیکه به سوی علی (ع)اشاره می کرد فرمود:علی اولین کسی است که بمن ایمان آورده اواولین کسی است که در روزقیامت بامن
مصافحه می کند واوصدیق اکبروفاروق این امت است بین خق وباطل فرق می گذارد واو
یعسوب الدین است.
7) أخبرني
محمد بن وهب قال حدثنا مسكين قال حدثنا شعبة عن أبي بلج عن عمرو بن ميمون عن بن
عباس وأبو بلج هو يحيى بن أبي
سليمان قال
امر رسول الله صلى الله عليه وسلم بأبواب المسجد فسدت إلا باب علي.[9]
یحیی ابن
سلیمان روایت کرده که رسول خدا(ع)به مسدود کردن دروازه های مسجد امر کرد که
همه دروازه های که ازاصحاب طرف مسجد بود مسدود کرد مگر دروازه علی(ع)را.
[1]
مطهری،مرتضی-جاذبه ودافعه علی(ع)ص23انشارات صدرا،1368
[2]
القشيري النيسابوري ابو الحسين مسلم بن الحجاج ،صحیح مسلم جزء7ص120 دار إحياء التراث العربي - بيروت
[3]
الأصبهاني أبو نعيم أحمد بن عبد الله -فضائل الخلفاء الأربعة دار البخاري:المدينة المنورة ج1ص40
[4]
أحمد بن حنبل،أبو عبد الله فضائل الصحابة ج2ص563مؤسسة الرسالة - بيروت1403 - 1983
[5]
ابن ماجة أبو عبد الله محمد بن يزيد القزويني،سنن ابن ماجه ج1ص،79دارالکتب العلمیه-بیروت لبنان1998م-1419ه
[6]حاكم النيسابوري محمد بن عبدالله-المستدرك على الصحيحين
للحاكم ج3ص116 دار الكتب العلمية – بيروت 1411 -
1990
[7]
ترمذی،ابی عیسی محمدبن عیسی-الجامع الصحیح(سنن الترمذی)ج4ص 473دارالکتب العلمیه-بیروت لبنان2000م-1421ه
[8] أبو عبد الله أحمد-مسند احمد, ج5, ص26عالم الكتب - بيروت 1419هـ ـ 1998 م
[9]
النسائي ،أبو عبد الرحمن أحمد بن شعيب بن علي الخراساني،-سنن النسایی جزء5 ص119مكتبة المطبوعات
الإسلامية –حلب 1406 - 1986
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر